نقش انرژی در ارزش افزوده بخش صنعت: مطالعه موردی منتخبی ازکشورهای عضو کنفرانس اسلامی

طراحی الگوی بهینه مصرف انرژی با توجه به نیاز توأم بخش های اقتصادی، گامی مهم و اساسی برای برنامه ریزی در جهت مدیریت مصرف انرژی تلقی می شود. تولیدات بخش صنعت به دلیل افزایش دریافت ارزی به واسطه افزایش صادرات تولید صنعتی، جایگزینی کالاهای وارداتی و محدود شدن واردات از جمله مهم ترین و تأثیرگذارترین بخش های اقتصادی است، و در نتیجه پل توسعه اقتصادی تلقی می گردد. لذا، در این مقاله، تأثیر مصرف انرژی در قالب ترکیبی از انرژی های سوخت های فسیلی شامل زغال سنگ، نفت و فراورده های آن و گاز طبیعی بر ارزش افزوده بخش صنعت در 8 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی (با تأکید بر ایران) طی سال های (2011-1998) بررسی شده است. جهت برآورد آثار متغیرها، از تکنیک هم انباشتگی پانلی با رهیافت حداقل مربعات معمولی پویا (dols) استفاده شده است. نتایج رگرسیونی حکایت از تأثیر مثبت مصرف انرژی بر ارزش افزوده بخش صنعت دارد. دولت ها می توانند با طراحی و اجرای سیاست های مناسب اقتصادی هم در زمینه مدیریت مصرف انرژی قدم بردارند و هم زمینه رشد ارزش افزوده بخش صنعت را فراهم سازند.